Turhan KA “PLASTİK SANATLAR MANİFESTOSU”

Sanatın özü maddeyle değil, niyetle şekillenir. Bu manifesto, “plastik sanatlar” kavramını yalnızca estetik değil, etik bir sorguya açar. Sanat dünyasında kabullenilmiş plastik leşmiş davranış biçimlerine ve üretim standartlarına karşı, bu çalışma atık plastik malzemelerden yapılmıştır, Bana göre Sanat artık bir “sunum” değil, bir “itiraz” olmalı. Atık plastikleri kullanmak, geçici olanla kalıcı olan arasında düşünsel bir köprü kurar. Sahte yüzeylerin altında yatan boşluğu teşhir etmek, Bu bir eleştiridir. Bu bir çağrıdır. Bu bir sanattır.

Üyesi olduğum BRHD ve çok önemli bulduğum yıl sonu karma sergileri çok önemli benim için 2023 yılında bu sergiye ne yapayım diye uzun süre düşündüm ve bir çocuk parkında su içerken böyle bir şey yapmaya karar verdim. Su içtiğim küçük plastik şişeleri bir ay kadar süre ile biriktirdim ve işi kafamda planladım. PLASTİK SANATLAR sadece bir eser değil, Türkiye sanat tarihine yönelen bir kavramsal müdahaledir. Sanatçı, plastik leşmiş imgelerle değil, plastik leşmiş düşüncelerle hesaplaşır.

Bu eser, Türkiye’deki “plastik sanatlar” kavramına ironik bir müdahaledir. Sanatçının sadece atık plastiklerle ürettiği bu yapı, biçimsel parlaklıkla içeriksel boşluğu çarpıştırır. Yüzeyde atık plastik malzemeler ile birlikte Evrensel bir gönderme olarak Dünya sanatını derinden sarsan Picasso’nun ters düz portreleri ve Turgut Uyar’ın şu sözüyle eser ses bulur:
“HALBUKİ KORKULACAK HİÇBİR ŞEY YOKTU ORTALIKTA, HER ŞEY NAYLONDANDI O KADAR.”

İşlerimde önem verdiğim çocuk saflığı, çocuk parkında bulduğum ve son anda işe dahil ettiğim kırmızı balon, saf niyeti simgelerken; kullandığım kartvizitim kişisel bir imza işlevi görür. Bu yapı, geçici olanla kalıcı olan arasında düşünsel bir köprü kurar.

Evet Sanat Plastik leşti. Hem madde olarak hem fikir olarak. Sanat dünyasında alışkanlık haline gelen plastik tavırlara, formel estetiğe ve yüzeysel kabullere karşı bu eser, atık plastikten doğmuş bir başkaldırıdır.

Eserin ismi olan “PLASTİK SANATLAR” sadece bir isim değil; bir eleştiri biçimidir. Sanatçının bilinçli malzeme seçimi ironiyle yüklenmiş, geçici olanın içinde kalıcı anlamlar aramaya girişmiştir. Eser, malzemenin ötesinde bir duruş temsil eder: Sanat sunum değil, itirazdır.
Bulunan nesne artık sadece madde değil; anlam, fikir ve direniş taşır.
Bu işim Türkiye sanat tarihine bir gönderme ve kavramsal bir müdahaledir.

Turhan KA. Temmuz 2025 Buca